اتصالات لوله قطره ای برای جلوگیری از خوردگی با پوشش روی پردازش می شوند و این نتیجه به لوله های آهن گالوانیزه معروف است. درجه G.I. لوله ها از سطح ضخامت متمایز می شوند.
G.I. لوله ها نسبت به لوله های پی وی سی گران هستند. G.I. لوله‌ها در زمان‌های قدیم در لوله‌کشی منازل مورد استفاده قرار می‌گرفتند، اما به دلیل قیمت کمتر و خواص بهتر، لوله‌های PVC تقریباً به طور کامل جایگزین لوله‌های GI شده‌اند.
یک مزیت بزرگ برای G.I. خط این است که می توان از آنها برای خطوط آب گرم و سرد استفاده کرد، اما اصلاح هر گونه آسیب برای G.I. خط یک بار نصب بسیار دشوار است.
لوله های پلاستیکی عمدتاً برای شبکه های خدمات آب سرد استفاده می شوند. این لوله ها به دلیل ارزان بودن قیمت، تقاضای بالایی دارند.
لوله های پلاستیکی مقاوم در برابر خوردگی و وزن سبک هستند. اینها به راحتی نصب می شوند و نیازی به برنامه نخی ندارند.
لوله های پی وی سی همانطور که قبلا ذکر شد قیمت کمتری نسبت به G.I دارند. لوله ها و بنابراین کاربرد زیادی در کارهای لوله کشی برای کارهای ساختمانی پیدا کرده است.
لوله های پی وی سی را نمی توان در کاربرد آب گرم استفاده کرد. لوله پی وی سی می تواند حداکثر دمای عملیاتی تا حدود 140 درجه فارنهایت (60 درجه سانتیگراد) را تحمل کند.
لوله های CPVC و لوله های PVC اگرچه از بیرون شبیه به هم هستند، اما ساختار شیمیایی / مولکولی آنها متفاوت است. کلر در فرآیند تولید CPVC اضافه می شود.
لوله های CPVC و PVC هر دو اشکال محکم و سفت و سختی از لوله هستند و می توان آنها را در اندازه لوله و اتصالات مشابه یافت.
تنها تفاوت این است که لوله های CPVC می توانند حداکثر دمای کاری تا حدود 200 درجه فارنهایت (93.33 درجه سانتیگراد) را تحمل کنند.
لوله های CPVC معمولا برای خطوط آب گرم مانند خط آب خورشیدی یا خطوط آبفشان توصیه می شود.
